Het hof oordeelt over een executiegeschil (over rentevorderingen die tot de nalatenschap behoren) in een verdeling van een nalatenschap waarin reeds meerdere procedures over de wijze van verdeling zijn gevoerd.

Het overlijden van de rechthebbende betekent dat er geen belang is bij een (voorgenomen/in gang gezet) onderzoek naar de gegrondheid van het tijdens haar leven ingestelde bewind; ook de vraag naar de eventuele wilsbekwaamheid van erflaatster op tijdstip testeren maakt dit niet anders.

Het hof stelt verdeling nalatenschap vast.

Het hof volgt appellanten niet in hun stelling dat de door de rechtbank benoemde deskundige een te hoge waarde van de woonboerderij heeft vastgesteld en dat de rechtbank door die waarde aan te houden een te grote legitieme portie heeft berekend.

Het hof volgt het oordeel in eerste aanleg dat er geen bewijs is dat bij verkoop van de woning door de tweede echtgenote onrechtmatig/paulianeus is gehandeld jegens de kinderen/legitimarissen uit erflaters eerste huwelijk.

Het beroep van een verwerpend erfgenaam op diens legitieme portie kan ook blijken uit verklaringen die zijn afgelegd voordat de verklaring van verwerping is afgelegd.

Verzoek van medevereffenaar/erfgenaam om in beneficiair aanvaarde nalatenschap alleen een procedure te mogen starten, wordt in appèl afgewezen omdat de vereffening volgens het hof al was afgesloten op het tijdstip van het indienen van het verzoek.

Het hof wijst verzoek tot afnemen voorlopig getuigenverhoor af mede omdat de opgeworpen onderwerpen dusdanig algemeen zijn dat onduidelijk is waar het verzoek op is gericht.

In het kader van de berekening van de legitieme portie vereenzelvigt het hof het vermogen van een door de ouders opgerichte stichting met die ouders.

De rechtbank oordeelt primair over feitelijke wilsonbekwaamheid van een vermogende erflater die zijn mantelzorgster tot enig erfgenaam benoemde, beoordeelt de diverse verklaringen hierover van drie deskundigen en de handelwijze van de passerend notaris.